Głównymi bohaterkami wystawy Naczynia połączone są cztery kobiety: artystka, jej matka, babcia i córka. To opowieść o relacjach rodzinnych, codziennych rytuałach oraz o tym, jak przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość.
Szkło, w rękach Kaliny Bańki-Kulki, staje się nie tylko materiałem, ale pełnoprawnym medium, które wyraża zarówno delikatność, jak i trwałość. Symbolizuje ono ulotność życia, ale równocześnie przypomina o śladach, które – mimo upływu czasu – pozostają w naszej pamięci.
Tytuł wystawy, nawiązujący do jednego z cykli prac artystki, stanowi metaforę procesu przekazywania doświadczeń, wartości i schematów zachowań przez pokolenia. W pracach Kaliny Bańki-Kulki szkło staje się nośnikiem wspomnień, emocji i doświadczeń, które choć ukryte, zostają uwiecznione w artystycznych formach. Artystka, wychowana w Dąbrowie Górniczej, w otoczeniu Huty Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, od najmłodszych lat miała kontakt ze szkłem. Jednak to dopiero na studiach, zainspirowana techniką witrażu, odkryła pełny potencjał tego materiału.
Seria Wszystko się przyda podejmuje temat kompulsywnego gromadzenia przedmiotów, chorobliwego zbieractwa, na które cierpiała jej babcia Antonina. Fragment prezentowanego na wystawie filmu stwarza okazję do zastanowienia się nad tym, jak głęboko jesteśmy związani z tym, co gromadzimy: rzeczami, wspomnieniami i emocjami.
W cyklu Powidoki artystka oddaje hołd wspomnieniom z beztroskiego dzieciństwa spędzonego u babci, która była dla niej oazą bezpieczeństwa. Rzeźby, inspirowane tradycyjnymi bańkami na mleko, zdobione grafikami przedstawiającymi zioła, rośliny i symbole natury to wyraz tęsknoty za prostym, spokojnym życiem, w którym każda chwila jest pełna magii.
Cykl Oczyszczanie nawiązuje do wspólnych chwil spędzonych z babcią w naturze, do poczucia bezpieczeństwa, jakie ona zapewniała, oraz do tradycyjnych obrzędów oczyszczających, które miały głęboki wymiar symboliczny.
Całość wystawy dopełnia cykl Wszystkie nasze dzienne sprawy, który powstał po narodzinach córki artystki, stając się przestrzenią do refleksji nad dziedziczeniem i powielaniem wzorców rodzinnych – zarówno tych pozytywnych, jak i trudniejszych.
Artystka zestawia stare, zapomniane przedmioty oraz codzienne rytuały z różnorodnymi technikami szklarskimi, takimi jak fusing, slumping, sitodruk czy klasyczny witraż. Dzięki temu wprowadza nową dynamikę do swoich prac, tworząc zaskakujące i pełne napięcia kompozycje, które wzbogacają każdy z cykli.
Ekspozycja prac jest doskonale zintegrowana z przestrzenią, w której się odbywa. Szklane rzeźby, zaprezentowane na metalowych stelażach, tworzą spójną całość, a ich forma, nawiązująca do kolorowych rysunków córki artystki, dodaje lekkości i świeżości, tworząc przestrzeń pełną emocji.
Kuratorka: Karolina Rybka
Źródło: tekst kuratorski i fotografie / materiały prasowe BWA Bydgoszcz
fot. 1. Kalina Bańka-Kulka, ręczne malowanie szklanych obiektów z cyklu Segregacja, fot. Dzikie Studio
fot. 2. Z cyklu Wszystkie nasze dzienne sprawy, emalia i szkło na blasze, 2024, fot. K. Bańka-Kulka
fot. 3. Z cyklu Naczynia połączone, fot. B. Sadowski
