Wystawa Murano – ponowne odkrycie w toruńskim Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu prezentuje prace włoskiego projektanta Enzo Bertiego, wszechstronnego artysty, laureata wielu prestiżowych nagród w dziedzinie wzornictwa. Berti poddał tysiącletnią sztukę wytopu i zdobienia słynnego szkła reinterpretacji, prezentując inny punkt widzenia i poddając refleksji dotychczasowe podejście do procesu produkcji artystycznej i tradycyjnych technik zdobniczych. Artysta dostrzega w twardym tworzywie przestrzeń dla ruchu, podejmując próbę wymknięcia się ograniczeniom materii i potraktowania szkła jako plastycznej tkaniny.
Włoski designer jest nie tylko autorem prezentowanych dzieł, ale także koncepcji wystawy i projektu aranżacji przestrzeni. Wystawa jest obrazem wielowymiarowego, przeistoczenia: materii, rzemiosła, formy, przeznaczenia, a wreszcie percepcji. Murano według koncepcji Bertiego wprowadza obserwatora w surrealistyczną synestezję.
Ekspozycja podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich, to 10-metrowa instalacja, na którą składa się lustrzany tunel oraz niecka odwołująca się w swojej idei do weneckiej laguny – oryginalne słupy wydobyte z Zatoki Weneckiej są jej integralną częścią. Lustro pozostające dotąd biernym i nieprzeniknionym świadkiem rzeczywistości, u Bertiego staje się narzędziem transformacji, tworzenia nowej perspektywy, przestrzeni-iluzji, w której kształty i kolory przekraczają szklaną powierzchnię, zacierając granice, a obserwator staje się częścią ciągłej i nieuniknionej transformacji.
Druga część wystawy ma bardziej klasyczny charakter. Szklany dizajn Enzo Bertiego wyeksponowany na białych postumentach ewoluuje od form kojarzących się z funkcjonalnością, poprzez obiekty noszące znamiona czystej sztuki. Artysta rewitalizuje, ale jednocześnie kwestionuje tysiącletnią technikę obróbki szkła zwaną filigrana, polegającą na operowaniu różnokolorowymi, szklanymi prętami w ramach określonej kompozycji. Berti traktuje materię szkła jak tkaninę, wykonaną ze splecionych ze sobą nici. Istotną kwestią staje się dla niego trójwymiarowość, lekkość i transparentność. Obiektom szklanym towarzyszą obrazy i rysunki artysty będące dwuwymiarowym zapisem jego dynamicznych przemyśleń związanych z „nową filozofią” szkła.
Kuratorzy: Alessandra Gaspari, Cezary Kruk, Krzysztof Białowicz
Źródło: materiały prasowe CSW Znaki Czasu
fot. materiały prasowe CSW Znaki Czasu
