Tytuł wystawy pochodzi z manifestu Ryszarda Winiarskiego, który jako uznany artysta sztuki geometrycznej dokonał w latach osiemdziesiątych rewizji swojej postawy artystycznej w reakcji na wydarzenia stanu wojennego w Polsce. Pod pewnymi względami podobną ewolucję twórczości przeszła Karolina Jaklewicz, która pod presją wydarzeń z lat 2015 – 2023 oraz wobec treści dominujących w debacie publicznej w czasach rządów obozu zjednoczonej prawicy, zaczęła podejmować językiem geometrii bieżącą problematykę polityczną i społeczną.
Jaklewicz ukończyła studia na Wydziale Malarstwa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom 2007). Pierwszym etapem jej sztuki były architektoniczne przestrzenie, definiowane przez geometryczne bryły i przecinające się płaszczyzny o ograniczonej gamie barwnej. Ale już w 2010 roku pojawił się cykl „Bolesna geometria”, a potem kolejne obrazy odnoszące się do feministycznej problematyki macierzyństwa, gender equality, społeczności LGBTQ, ekologii, a w końcu także bieżącej debaty dotyczącej stanu polskiej demokracji oraz jej zagrożeń populizmem i nacjonalizmem. Jaklewicz poświęcała kolejne swoje projekty faszyzacji polskiego życia społecznego, homofobii, antykobiecym ustawom oraz problematyce uchodźczej i migranckiej.
Artystka nigdy jednak nie schodzi w swojej twórczości na poziom anegdoty czy zwykłej dosłowności. Posługuje się za to wyrafinowanym kodem malarskich symboli, które łącznie z tytułami obrazów tworzą czytelną wypowiedź w sprawach, o których chce mówić w swojej sztuce. Artystka wykształciła swój osobisty, rozpoznawalny język w tak uniwersalnej dziedzinie, jaką jest modus geometryczny. O jej strategii wizualnej Luiza Nader napisała w monografii twórczości artystki, że „Jaklewicz w swej odmowie posługiwania się figuracją i literalnością przedstawienia przeciwstawia się przemocy i brutalności obrazów (medialnych i nie tylko) wydarzeń ekstremalnych, które codziennie zalewają odbiorców”.
Karolina Jaklewicz jest świadomą artystką, która wypowiada się nie tylko przez sztukę, ale także jako publicystka i pisarka. Opublikowała trzy powieści: Jaśmina Berezy (2020), Czarne łabędzie, biały puch (2022) oraz Luna (2024). Bywa także kuratorką wystaw.

Wystawa w BWA Bydgoszcz jest pokazem retrospektywnym obrazów z lat 2010-2023. Towarzyszy jej ilustrowana, dwujęzyczna monografia, pod redakcją Doroty Monkiewicz.

Kuratorka: Dorota Monkiewicz

Źródło: materiały prasowe BWA Bydgoszcz

fot. Tomasz Zieliński / materiały prasowe BWA Bydgoszcz