Światy kreowane przez Ryszarda Miłka i Zygmunta Stenwaka rezonują ze sobą w wizualnym,
wielowarstwowym dialogu penetrując przestrzenie wewnętrzne ze wzajemnie przenikającymi się
poziomami egzystencjalnymi i imaginatywnymi. Łączy je złożona subiektywność, ekspresja, w której
środkami wyrazu stają się kolor i forma, kompozycja, kreska i gest. Wyczuwamy w nich intensywność
zabierającą widza w podróż w głąb psychiki, gdzie rzeczywistość zatraca swoje realne kontury, stając
się odbiciem indywidualnych przeżyć i wrażliwości.
Prace Miłka – wybitnego pastelisty, należącego do najbardziej rozpoznawalnych współczesnych
malarzy Sądecczyzny, czerpiąc ze światowej figuracji drugiej połowy XX wieku (Francis Bacon)
przeważnie operują sylwetką ludzką połączoną z abstrakcyjnymi strukturami i przestrzeniami. Z kolei
Stenwak – artysta, który po wieloletnim pobycie w Nowym Jorku związał się z Nowym Sączem – w
swojej autorskiej, eksperymentalnej fotografii scala energetyczne działanie barwy z muzycznością i
metafizyczną atmosferą w poszukiwaniu niepowtarzalnych jakości wizualnych.
Tytułowe współbrzmienia wskazują na harmonijną korespondencję postaw twórczych, na przepływy,
które nieintencjonalnie pojawiają się w dwóch odrębnych, wyrazistych uniwersach artystycznych,
sprawiając, iż niejako przeglądają się one w sobie nawzajem. Z kolei napięcia obecne są zarówno w
obrębie pojedynczych prac, jak też w ich relacjach. Wielowarstwowe płaszczyzny, biegnące w głąb,
zagęszczone przestrzenie i kompulsywne formy ujawniają uwikłania natury ludzkiej w
dychotomicznym ścieraniu się ducha i materii.
Na wystawie zgromadzone zostały dzieła dotąd niepokazywane lub rzadko udostępniane publicznie,
pochodzące z kolekcji obu artystów oraz zbiorów prywatnych.
Kuratorki: Weronika Pisarska, Agnieszka Tes
Źródło: materiały prasowe Galerii IMO w Starym Sączu
