Prezentowana wystawa to osobista opowieść o pamięci, traumie, stracie i próbie rekonstrukcji tego, co zostało zniszczone i utracone. Twórczość artystki dotyka osobistej historii oraz ponadpokoleniowych doświadczeń – od przemilczanego żydowskiego pochodzenia jej dziadka, przez dramat uchodźstwa i Zagłady, aż po współczesne refleksje na temat przynależności i znaczenia „domu”.
„Tego, co raz się rozpadło, nie uda się już poskładać w całość. Nigdy nie wrócimy do domu, który musieliśmy opuścić. Możemy oglądać się za siebie próbując odtworzyć przeszłość, jednak czas zdążył już uformować wszystkie rzeczy od nowa. Nigdy nie znajdziemy się dwa razy w tym samym momencie” – mówi Jessica Ostrowicz.
Artystka dorastała ze świadomością, że część jej rodziny uciekła przed pogromami w Europie, a wielu krewnych straciło życie w Szoa. Jej babka wyemigrowała z Litwy do Anglii, a o żydowskim pochodzeniu dziadka Ostrowicz dowiedziała się dopiero po jego śmierci. Jako przedstawicielka trzeciego pokolenia ocalonych, w swojej sztuce bada między innymi wątki wspomnień oraz życia po Szoa. Mierzenie się z historią rodziny i ponadpokoleniowymi traumami stanowi centralny motyw jej twórczości.
Na wystawie można zobaczyć różnorodne prace artystki z ostatnich lat, w tym najnowsze realizacje – monumentalne instalacje, filmy, rysunki oraz subtelne, intymne obiekty, w których Jessica Ostrowicz wykorzystuje kruche fragmenty codzienności, takie jak kamienie, papier, fajki, potłuczone talerze, skorupki jaj oraz włosy. Dzieła artystki są gestami łagodnego oporu wobec zapomnienia. Każda praca niesie w sobie pytanie: czym jest dom – zwłaszcza dla tych, którzy go utracili.
Od 2023 roku Jessica Ostrowicz pracuje jako edukatorka w męskim więzieniu, gdzie wraz z osadzonymi zgłębia znaczenie „domu” w życiu dorosłego człowieka. Współpraca ta pozwala jej łączyć refleksję nad własnym pochodzeniem z historiami więźniów, obserwując moment przemiany danego miejsca w prawdziwy dom. Ta nieustająca potrzeba poszukiwania i zrozumienia towarzyszy jej we wszystkich artystycznych działaniach.
Kuratorka: Philine Pahnke
Źródło: materiały prasowe Galerii Op Enheim
fot. pinacoteca.pl