Korzystanie z wcześniejszych osiągnięć artystycznych jako punktu wyjścia własnej sztuki ma wielowiekową tradycję. W średniowieczu i baroku wzorniki graficzne były podstawą wielu realizacji malarskich. Twórcy okresu renesansu i klasycyzmu z kolei fascynowali się antykiem. XIX wiek charakteryzuje pojawienie się neostylów, które naśladowały wybrane elementy wcześniejszych estetyk. Postmodernizm czerpał ze wszystkich nurtów i celebrował strategie cytatu oraz pastiszu.
W sztuce współczesnej artyści chętnie korzystają z gotowych schematów ikonograficznych i rozwiązań kompozycyjnych, tworzą kolaże czy filmy found footage. Zapożyczenia zachodzą zarówno na poziomie idei, jak i formy.
Prace prezentowane na wystawie najczęściej bazują na malarstwie i rzeźbie, ale również na literaturze i filmie. Artyści czerpią ze sztuki dawnej i z dorobku twórców sobie współczesnych. Wybierają dzieła nośne znaczeniowo i wchodzą z nimi w krytyczny lub afirmujący, a czasem humorystyczny dialog. Dokonują reinterpretacji utworów literackich i filmowych. Aktualizują utrwalone schematy ikonograficzne, takie jak pokłon Trzech Króli czy ukrzyżowanie. Tworzą własne warianty arcydzieł.
Wybrane prace dają wgląd w określone momenty historii sztuki. Równocześnie – dzięki kreatywnemu korzystaniu z dzieł innych artystów – prowadzą do jej ożywienia, stają się pretekstem do refleksji na temat dziedzictwa kulturowego oraz roli sztuki jako narzędzia interpretacji i zrozumienia rzeczywistości.
W 2021 roku MOCAK obchodzi 10. rocznicę otwarcia. Z tej okazji muzeum przygotowało wystawy na bazie swojej Kolekcji. Przekonanie odbiorców do sztuki współczesnej to jeden z głównych celów MOCAK-u, a Kolekcja jest kluczowym narzędziem do jego osiągnięcia. Publiczność będzie miała możliwość szerszego poznania zbiorów oraz problematyki, jaką reprezentują, zobaczenia prac, które nie były jeszcze eksponowane, w tym nowych nabytków.
Kuratorki: Agnieszka Sachar i Martyna Sobczyk
Źródło: materiały prasowe organizatora
fot. pinacoteca.pl
