Wystawa prezentuje niezwykły projekt artystyczny autorstwa Dominika Gocyły – studenta Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach – który do współpracy zaprosił swoją ciocię, Izabelę Jasińską. To historia spotkania dwóch światów: młodego twórcy i dojrzałej kobiety; to poruszająca opowieść o relacji, odwadze i sile twórczości. Sztuka dotyku to coś więcej niż wystawa. To zapis procesu arteterapeutycznego, w którym sztuka staje się mostem – między pokoleniami, między zmysłami, między przeszłością a teraźniejszością, między światem widzialnym a tym, który istnieje w pamięci, ciele i emocjach. To intymna opowieść o zaufaniu, odzyskiwaniu głosu i przekraczaniu barier – tych fizycznych i tych wewnętrznych.
Izabela Jasińska straciła wzrok jako mała dziewczynka. Dzięki Dominikowi po raz pierwszy od dekad wróciła do procesu twórczego. W bezpiecznej, wspierającej relacji i przestrzeni mogła znowu wyrazić siebie – za pomocą dotyku, wspomnień, pamięci ciała i intuicji. Twórczość Izabeli staje się nie tylko artystycznym manifestem, ale i świadectwem terapeutycznego potencjału sztuki. To afirmacja wartości, jakie niesie arteterapia: tworzenia jako aktu uwalniającego i wzmacniającego – budującego poczucie sprawczości, niezależnie od ograniczeń fizycznych. Proces powstawania prac nie był ukierunkowany na efekt końcowy, lecz na doświadczanie. Prace są formami dotykowymi – rzeźbiarskimi, fakturalnymi, przestrzennymi – opowiadającymi nie o tym, co widać, lecz o tym, co można poczuć.
Wystawa została stworzona z myślą o doświadczaniu haptycznym. Zaprasza nas do zanurzenia się w przestrzeń ciemności, ciszy i uważności. Pozwala nam doświadczyć tego, co zostało stworzone bez patrzenia – a z ogromną wrażliwością i sercem. To wyjątkowe doświadczenie zbliżające do innego sposobu postrzegania rzeczywistości pokazuje, że sztuka może być uniwersalnym językiem porozumienia.
Kuratorka: Aneta Zasucha
Wystawa prezentowana w Małej przestrzeni BWA
Źródło: materiały prasowe BWA Katowice
