Profesor Stanisław Andrzejewski – artysta, poeta, pedagog. Jeden z pionierów współczesnej tkaniny artystycznej w Polsce. Jego twórczość, zakorzeniona w klasycznym warsztacie tkackim, konsekwentnie przekracza granice medium, zmierzając ku formom przestrzennym i instalacyjnym: tkaninę traktuje jako pełnoprawny język sztuki – cichy, skupiony zapis niosący sens.
W jego pracach wyraźnie wybrzmiewa zainteresowanie strukturą i rytmem. Odnaleźć można echa fascynacji kulturą dawnych plemion – zwłaszcza Jadźwingów – których sztuka, symbolika i duchowy związek z naturą inspirowały artystę do tworzenia form surowych, archetypicznych, zakorzenionych w dawnych rytuałach i przedchrześcijańskiej wyobraźni.
Wystawa w Pałacu Czapskich – siedzibie Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie – to także upamiętnienie trwającej 50 lat relacji z tym miejscem: jako artysty, pedagoga, mentora i współtwórcy środowiska artystycznego. To właśnie tu Andrzejewski rozwijał swoją drogę twórczą, inspirował kolejne pokolenia studentek i studentów, a jego pracownie stały się miejscami wymiany myśli, eksperymentu i artystycznej wolności. Uczył patrzeć głębiej.
Jego prace – od eksperymentalnych form z lat 70. XX wieku po najnowsze realizacje przestrzenne z lat 2022/2023 – pokazują, jak rozumienie formy i funkcji tkaniny artystycznej, w wykonaniu Andrzejewskiego, stopniowo się przekształca. Wczesne prace niosły ze sobą energię wyzwolenia tkaniny z jej użytkowej roli, stawały się gestem – świadomym, emocjonalnym, pełnym duchowych znaczeń. Tworzone w ostatnich latach miękkie rzeźby z filcu wibrują kolorem, witalnością i przepychem biologicznych form. To lekkość twórczego gestu człowieka, który osiągnął spokój. Artysta prezentował swoje prace na ponad 180 wystawach – indywidualnych i zbiorowych – w galeriach i muzeach w Europie, obu Amerykach, Afryce, Azji i Australii.
Koordynacja: Viktoriia Stetsiuk
Źródło: materiały prasowe ASP Warszawa
