Wystawa (Nie)Umarła klasa zainspirowana została przypadającą na 2025 rok 50. rocznicą premiery legendarnego spektaklu Umarła klasa Teatru Cricot 2 – sztuki, która zrewolucjonizowała światowy teatr, unaoczniła bezprecedensowy warsztat pracy Tadeusza Kantora oraz jego wpływ na kolejne generacje odbiorców i twórców. Grana kilkaset razy w dwudziestu krajach na pięciu kontynentach Umarła klasa to niezwykle osobista, a zarazem bardzo uniwersalna opowieść o przemijaniu i niemożności powrotu do przeszłości. Newsweek uznał ten spektakl z komunistycznej Polski za światowe przedstawienie 1976 roku.
Punktem wyjścia wystawy (Nie)Umarła klasa jest myślenie o tym dlaczego spektakl był tak intensywnie odbierany przez odbiorców, dlaczego niepokoił, budził tak radykalne odczucia? Operując narzędziami odnoszącymi się do warstwy estetycznej oraz emocjonalnej spektaklu, a także jego specyficznej i rozpoznawalnej aury – na wystawie zaprezentowano go w sposób, który w pewnym sensie pozwoli ponownie zbudować emocjonalną relację między widzem i dziełem.
Trzonem wystawy są wszystkie zachowane w kolekcji instytucji obiekty związane ze spektaklem Umarła klasa. Zaproponowany zestaw rekwizytów i prac uwidacznia specyfikę dziedzictwa instytucji, do którego należą pozostawione przez Kantora z myślą o kolekcji Cricoteki dzieła, jak i zaprojektowana przez Kantora za życia koncepcja ich rytmicznego eksponowania po jego śmierci.
Wystawa wpisuje się w obchody 50-lecia premiery Umarłej klasy, 110–lecia urodzin Tadeusza Kantora oraz 35–lecia jego śmierci.
Kuratorka: Małgorzata Paluch-Cybulska
Źródło: materiały prasowe Cricoteki
fot. pinacoteca.pl
