Silnik wre. Tlen i paliwo spotykają się w cylindrach na ułamek sekundy przed ostatecznym spaleniem. Turbosprężarka syczy od pompowanego powietrza. Z metalicznego hałasu wyłania się rytm – puls epoki napędzanej ropą, wyznaczającej tempo cywilizacji. Każde przekręcenie kluczyka to akt posłuszeństwa wobec infrastruktury, opłacanej kosztem środowiska naturalnego. Powstałe zanieczyszczenia nie dotyczą tylko natury, ale także umysłów. Transformacja energetyczna to kolejny mit nowoczesności, usprawiedliwiający ideę nieskończonej ekspansji. Maszyna staje się lustrem – odbija władzę, agresję i lęk. Błyszczący metalik ukrywa system, wciąż domagający się nieograniczonej ilości paliwa. Wibracja silnika miesza się z rytmem oddechu, a zapach benzyny z zapachem potu. Ciało wrasta w cylindry, stapiając się z maszyną w jeden organizm. Skóra przyjmuje chłód metalu, mięśnie reagują na drgania tłoków. Paznokcie stukają o karoserie wzmagając pożądanie. Samochód wymierza sprawiedliwość – jest protezą przemocy ludzkiej cywilizacji wobec samej siebie. Nie zna litości ani granic. Wciąga w swój obieg, doładowany pragnieniem. Turbokultura żywi się własnymi odpadami, przekształcając je w coraz większy moment pędu, nie zważając na potencjalne niebezpieczeństwo. Teraz już tylko tekst na lusterku przypomina o nadchodzącej katastrofie (objects in mirror are closer than they appear).
Gościnnie: Mateusz Zubel, Marcjanna Sokołowska, Kamila Flesińska, Kamil Wesołowski, Dominik Szyga
Miejsce ekspozycji: Galeria Bałucka, ul. Stary Rynek 2
Źródło: materiały prasowe Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi
