Grafiozbiór to neologizm, którego zadaniem jest opisanie skomplikowanego statusu grafik należących do Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki. Ich obecność w magazynach galeryjnych jest jednocześnie oczywista – wynika bowiem z historii samej instytucji – jak i kłopotliwa – nie stanowią bowiem odrębnej kolekcji, lecz tworzą dość przypadkowy, choć istotny, zbiór artefaktów.
W tym przypadku konieczne jest rozróżnienie na zbiór i kolekcję, ponieważ ta druga jest zwykle budowana w oparciu o z góry nakreślone cele i sprecyzowane efekty, jakie chce się osiągnąć. Natomiast podstawą zbioru graficznego Bunkra Sztuki jest przede wszystkim historia wystawiennicza krakowskiego BWA. Znaczącą jego część stanowią prace będące pokłosiem kolejnych wystaw pokonkursowych Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie oraz pokazów krakowskich grafików, w tym prezentacji dyplomowych. Nie ma w nim kompletnej reprezentacji krakowskich twórców; owszem, są prace niektórych mistrzów Krakowskiej Szkoły Grafiki (Srzednicki, Kunz), ale brakuje ich kontynuatorów kształcących kolejne pokolenia adeptów sztuki matrycowej. Z kolei niektórzy twórcy międzynarodowi w nim obecni preferowali w codziennej praktyce inne niż grafika media artystyczne, jak malarstwo czy rzeźba.
Wykorzystując do opisu wystawy analogię gwiazdozbioru, można stwierdzić, że zbiór grafik należących do Bunkra Sztuki to układ ustalony – każda z prac posiada metryczkę konserwatorską i numer ewidencyjny, co czyni ją przynależną do określonej konfiguracji – ale jego poszczególne elementy nie są ze sobą ściśle powiązane, a ich współobecność jest efektem wielu niepowiązanych ze sobą decyzji.
Kuratorka: Marta Anna Raczek-Karcz
Źródło: materiały prasowe Galerii Bunkier Sztuki
fot. pinacoteca.pl
