Wystawa Drogi do Jerozolimy to próba ukazania fenomenu Jerozolimy jako miasta świętego trzech wielkich kultur: żydowskiej, chrześcijańskiej i muzułmańskiej. Pokazuje ona Jerozolimę istniejącą w konkretnej rzeczywistości geograficznej, historycznej i kulturowej, ale także jako przestrzeń wyobrażoną ‒ metafizyczny cel pielgrzymek, fantazmat podróżników, eschatologiczny kres życiowych wędrówek pokoleń wiernych w zaświatach. Wedle religijnych tradycji to właśnie w Jerozolimie świat miał swój początek i tam któregoś (sądnego) dnia miałby mieć swój koniec. Jerozolima jest pełna sprzeczności i paradoksów. To miasto zarówno wspólne, jak i podzielone, którego status od stuleci jest związany z duchowością i pobożnością wyznawców różnych religii, a zarazem z gwałtownymi politycznymi konfliktami, nierzadko motywowanymi religijnie.
Wystawa jest pomyślana jako otwarta i wielokulturowa przestrzeń wiedzy i dialogu, w której sztuka i rękodzieło dawnych epok spotykają się z pracami artystek i artystów współczesnych. Prezentowane są dzieła sztuki i artefakty, które powstały w Jerozolimie – i szerzej, w Palestynie – jak również takie, które są wyrazem fascynacji i tęsknoty za tym terytorium, przywołują wspomnienia i symboliczne wyprawy. Refleksja nad uniwersalną historią, odwiecznym mitem i skomplikowaną współczesnością Jerozolimy będzie prowadzona z lokalnej perspektywy Warszawy. Tytuł ekspozycji odwołuje się do Jerozolimy jako celu wędrowania i pielgrzymowania, ale też do szczególnej lokalizacji, w której odbędzie się wystawa – gmachu głównego Muzeum Narodowego w Warszawie, znajdującego się pod adresem Aleje Jerozolimskie.
Kuratorzy: Marcin Romeyko-Hurko, Aleksandra Sulikowska-Bełczowska
Źródło: materiały prasowe MNW
fot. pinacoteca.pl
