Mit Arkadii to wyobrażenie świata idealnego, w którym panuje niezmienny ład, a jego mieszkańcy doświadczają błogiego szczęścia, wiecznej młodości, wolności, swobodnej erotyki. Na wystawie zaprezentowano różnorodne interpretacje tematu, który na stałe zagościł w kulturze europejskiej. Topos Arkadii znalazł swój wyraz w obrazach dworskich ogrodów, siedzib ziemiańskich, egzotycznych krain, czy malowniczych regionów, gdzie można odczuć harmonijną więź z przyrodą, a także metaforyczne nawiązanie do tęsknoty człowieka za szczęściem.
Na ekspozycji można oglądać dzieła sztuki od wczesnego renesansu do współczesności: obrazy, rzeźby, rysunki i ryciny, fotografie, a także przykłady rzemiosła artystycznego. Zaprezentowane są przede wszystkim obiekty ze zbiorów MNW, ale także obrazy z innych kolekcji polskich, m.in. z Muzeum Łazienek Królewskich, Zamku Królewskiego na Wawelu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz muzeów zagranicznych, m.in. Musée du Louvre, Musée d’Orsay w Paryżu oraz Kunsthistorisches Museum Wien.
Pojawiają się wielkie nazwiska malarstwa europejskiego: Claude Lorrain, François Boucher, Jean-Baptiste Pater, Camille Corot, Henryk Siemiradzki, Zofia Stryjeńska, Arnold Böcklin, Pierre Bonnard, Józef Mehoffer, Jacek Malczewski. Na wystawie nie brakuje także artystek i artystów współczesnych: Mirosława Bałki, Jarosława Kozakiewicza, Diany Lelonek, Cecylii Malik, Agnieszki Piksy, Karola Radziszewskiego, Anny Siekierskiej. Pokazywane są też prace najmłodszego pokolenia artystów i kolektywów artystyczno-społecznych, nawiązujących do klasycznego mitu Arkadii poprzez refleksję o stanie Ziemi i degradacji przyrody wskutek postępu technologicznego.
Kuratorzy: dr hab. Agnieszka Rosales Rodríguez, prof. Antoni Ziemba
Źródło: materiały prasowe MNW
fot. pinacoteca.pl
