Pawilon wchodzi w skład kompleksu Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego, oddziału Muzeum Narodowego w Krakowie. Główny budynek muzeum, neoklasyczny Pałacyk Czapskich, powstał w 1884 roku według projektu Antoniego Siedeka. Znajduję się w nim najważniejsza na świecie polska kolekcja numizmatyczna.
Pawilon Józefa Czapskiego to najnowszy i najmniejszy budynek wchodzący w skład kompleksu Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. Usytuowany na tyłach dawnego ogrodu, poświęcony został wnukowi twórcy najcenniejszej kolekcji numizmatycznej w Polsce – wybitnemu polskiemu intelektualiście, pisarzowi, malarzowi i krytykowi – Józefowi Czapskiemu.
Idea budowy Pawilonu wiąże się ze zrealizowanym w 1994 roku testamentem Józefa Czapskiego, w którym artysta przekazał pośmiertnie swoje archiwalia Muzeum Narodowemu w Krakowie.
Najważniejszą częścią Pawilonu Józefa Czapskiego jest stała ekspozycja opowiadająca o jego życiu i twórczości. Ekspozycja pozwala na prześledzenie, poza biografią artysty, także historycznych wydarzeń mających miejsca za jego życia. Ekspozycja łączy tradycyjną formę eksponowania, w której najistotniejsze są autentyczne obiekty, a w przypadku pisarzy i malarzy ich dzieła, z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu multimedialnego pozwalającego m.in. na zapoznanie się z materiałami archiwalnymi. Autorką ekspozycji jest Krystyna Zachwatowicz.
W pawilonie znajduje się odwzorowany w skali 1:1 pokój artysty z Maisons-Laffitte, w którym mieszkał przez ponad 40 lat, został przeniesiony z Francji wraz z całym oryginalnym wyposażeniem.
Na pierwszym piętrze budynku znajduje się sala wystaw czasowych oraz niewielka sala projekcyjno-edukacyjna.
Na parterze budynku znajduje się czytelnia, biblioteka (zawierająca księgozbiór związany tematycznie z artystą i zdigitalizowane archiwum jego dzieł) oraz zaciszna kawiarnia z tarasem i widokiem na ogród.
fot. pinacoteca.pl
