To pierwsza w Polsce indywidualna wystawa prac Ottona Piene – światowej sławy niemiecko-amerykańskiego artysty, jednego z założycieli grupy ZERO. Na wewnętrznym dziedzińcu możemy oglądać jego słynne rzeźby powietrzne Długie gwiazdy (2014) oraz instalację świetlną Praska przestrzeń światła (2002/2017).
Jako artysta Piene zrezygnował z tradycyjnego malarstwa, aby tworzyć dzieła ze światła, ognia i ruchu. Łączył sztukę awangardową z najnowocześniejszą techniką, tworząc uniwersalne dzieła, którym znaczenie nadawali sami widzowie – wypełniając je swoimi emocjami i doświadczeniami. Ożywiał instalacje, aby ruchem i kolorem kreować świat oparty na empatii i równości.
Długie gwiazdy (Langen Stars) to rzeźby, które pod wpływem napompowywania lub upuszczania powietrza unoszą się i zapadają, poruszając się w hipnotyzującym rytmie. Sprawiają wrażenie niemal żywych istot, które przyciągają odbiorcę, zachęcając do interakcji.
Instalacja Praska przestrzeń światła (Light Room Praque) złożona jest ze świetlistych punktów i kształtów, wyłaniających się z ciemności, obracających się i poruszających we wszystkich kierunkach. Ów efemeryczny balet świetlny poszerza granicę klasycznej rzeźby – artysta zamienia przestrzeń w spektakl świetlny, w którym ludzkie zmysły zanurzają się w kosmicznym świecie.
Słynną grupę ZERO Otto Piene założył wraz z Heinzem Mackiem w 1958 r. Z artystami współpracował również Günther Uecker, z którego twórczością publiczność Pawilonu Czterech Kopuł miała okazję zapoznać się na przełomie roku 2020 i 2021. Piene działał w ramach ZERO jako artysta, ale także jako filozof, opracowując podstawy teoretyczne tego ruchu. Młodzi twórcy ogłosili godzinę zero, by swoimi awangardowymi działaniami dać nowy początek sztuce współczesnej po II wojnie światowej. ZERO szybko stało się ruchem międzynarodowym, znanym również poza Europą, redefiniując powojenny świat sztuki i otwierając go na niekonwencjonalne techniki.
Kuratorka: Iwona D. Bigos
Źródło: materiały prasowe MNWr
fot. pinacoteca.pl
