Jerzy Rosołowicz (1928-1982) był jedną z najważniejszych postaci wrocławskiego środowiska awangardowego. Praktycznie przez całe swoje życie artystyczne poszukiwał rozwiązania neutralizującego potencjalne szkody wyrządzone światu przez celowe działanie człowieka. Twierdził, że celem jego sztuki jest rozpoznanie konfliktów i sprzeczności, jakie towarzyszą działaniu ludzkości. Było to w założeniu wielkie zadanie i sam fakt podjęcia się go przez wrocławskiego artystę w pewnym stopniu tłumaczy szczególny wpływ, jaki Rosołowicz, pomimo swej cichej osobowości, wywarł na polską sztukę powojenną, zadając pytanie o to, kim jest czy też kim powinien być artysta i czym jest jego dzieło wobec współczesnego świata, który na skutek działalności ludzkiej, nieuchronnie zmierza ku zagładzie.
Wystawa w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu jest okazją do przyjrzenia się wszystkim przejawom twórczości Jerzego Rosołowicza: od wczesnych prac, czyli rzadko interpretowanych rysunków, aż po ostatnie realizacje, wykonywane z myślą o konkretnych osobach: Telehydrografiki oraz Kwiaty. Wszystkie te realizacje, choć formalnie odmienne, łączy głęboki namysł artysty nad losem ludzkiej rodziny oraz troska o dalsze jej funkcjonowanie. Możemy traktować poszczególne prace Rosołowicza jak dary, umożliwiające nam rozważenie innego niż dotąd sposobu funkcjonowaniu jednostki i naszej zbiorowości.
Prace prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Współczesnego Wrocław, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu i kolekcji prywatnych.
Kuratorka: Marika Kuźmicz
Źródło: materiały prasowe Muzeum Współczesnego we Wrocławiu
fot. pinacoteca.pl
