Ekspozycja ma za zadanie przybliżyć twórczość artystki, zawsze w nowatorski sposób sięgającej zarówno po najnowsze, jak i tradycyjne media — od malarstwa i rysunku, przez fotografię, po wideo. Przyjemska w żywy i zaangażowany sposób komentuje przeobrażenia realnego i symbolicznego polskiego krajobrazu potransformacyjnego. Na początku lat 90. XX wieku — niemal dekadę przed socjologami i badaczami kultury — odkryła, jak wielkie znaczenie we współczesnym świecie mają marka i logo. Artystka mimo to nie zajęła dotąd należnego jej miejsca w kanonie współczesnej sztuki polskiej — pojawiała się na ważnych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, często w kontekście sztuki krytycznej, ale bez większego oddźwięku. 

Pod koniec studiów w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w drugiej połowie lat 80. Przyjemska wypracowała autonomiczną propozycję niepozbawionego elementów transgresyjnych malarstwa mistycznego — pozostawała wtedy w kręgu grupy Świadomość Neue Bieremiennost. Na początku lat 90., w odpowiedzi na procesy transformacyjne, artystka podjęła pionierską próbę podsumowania kwestii konsumpcji, sięgając po nową wtedy w Polsce technikę wielkoformatowej fotografii reklamowej. W cyklu Metkiskutecznie wyraziła znaczenie brandingu, w pracach z cyklu Kosmetyki połączyła najnowsze trendy konsumpcji, z kolei cykle miejskich fotografii i obrazów to naddokumentacja współczesnych przekształceń architektury, swoista psychogeografia, rodzaj sytuacjonistycznego dryfu. Abstrakcja spotyka się tutaj z pop artem, krytyka — z reklamą, zaś konsumpcja — z radykalnym przeciwstawieniem się konformizacji. Po roku 2000 Przyjemska w swoich pracach tworzy artystyczny komentarz do konsumpcyjnego kapitalizmu, poszukując awangardy wolnej od dydaktyzmu i wywyższania. Prace te są ironiczne, bliskie trzeciej fali feminizmu, naznaczone afektem, charakteryzuje je jednak zdystansowane spojrzenie zarówno na konsumpcję, jak i na jej krytykę. Artystka zaprasza nas do świata neoliberalnej rozkoszy, a jej sztuka mówi coś więcej niż klasyczna sztuka krytyczna. Rozpoznajemy w niej siebie same i samych, nie tylko na zewnątrz towarowej ekonomii, ale również w jej centrum. 

Kuratorki: Ewa Majewska i Ewa Opałka

Źródło: materiały prasowe Zachęty

fot. pinacoteca.pl