Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha powstało w 1994 roku z inicjatywy Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz.
Główną funkcją muzeum jest popularyzowanie kultury japońskiej w Polsce. Poprzez działalność muzealną oraz organizację przedsięwzięć typowych dla nowoczesnej instytucji kultury muzeum prezentuje zjawiska związane z Japonią dawną i współczesną.
Instytucja prowadzi też szeroką działalność wydawniczą. Wydawane są nie tylko katalogi organizowanych wystaw, ale przede wszystkim publikacje obejmujące szeroki zakres informacji na temat kultury, sztuki, architektury i antropologii Japonii. Muzeum Manggha ma też swój ogromny wkład w upowszechnianie europejskiej sztuki i kultury XX i XXI wieku inspirowanej kulturą i sztuką Dalekiego Wschodu.
Zgodnie z planem Fundatorów, muzeum miało zostać domem dla kolekcji sztuki japońskiej, zgromadzonej przez Feliksa Mangghę Jasieńskiego, a przechowywanej od 1920 roku w Muzeum Narodowym w Krakowie. Zbiory Sztuki Dalekiego Wschodu Muzeum Narodowego w Krakowie obejmujące kolekcję Jasieńskiego zostały przejęte w depozyt Muzeum Manggha w 2009 roku.
Oryginalną bryłę muzeum zaprojektował wybitny japoński architekt Arata Isozaki we współpracy z architektami krakowskimi: Krzysztofem Ingardenem, Jackiem Ewy i biurem JET Atelier.
W 2015 roku został otwarty nowy budynek Galerii Europa – Daleki Wschód stanowiący aneks istniejącego gmachu muzeum. Galeria funkcjonuje jako przestrzeń wymiany artystycznej pomiędzy Europą, a krajami azjatyckimi. Organizowane wystawy i inne artystyczne wydarzenia prezentowane są w oparciu o nowe technologie w sposób atrakcyjny dla współczesnego odbiorcy.
fot. pinacoteca.pl
